गीत

बाँच्नुमात्रै पर्दोरैछ घामपानीकै माझमा
इन्द्रधनु खुल्दोरैछ जिन्दगीकै साँझमा
००००००००००००००००००००००००००

नलाएको साइनो पनि लगाऊँ-लगाऊँजस्तो
बैगुनीलाई गुनले मारी सताऊँ-सताऊँजस्तो
तन छोडी उसैलाई मन चैं भगाइदिउँ कि?
नलेखेरै गीतलाई मीठो धुन सजाइदिउँ कि
००००००००००००००००००००००००००००
बाँच्नुमात्रै पर्दोरैछ घामपानीकै माझमा
इन्द्रधनु खुल्दोरैछ जिन्दगीकै साँझमा
००००००००००००००००००००००००००००
सम्झनामा अल्झिएको मनको चाल कस्तो ?
कुइँनेटोमा ठोक्किएर उठ्ने छालजस्तो 
हिर्दयको घुम्टोभित्र शर्माउँदो याद
नपिएरै लाग्यो मलाई लर्खराउँदो मात।
००००००००००००००००००००००००००००
बाँच्नुमात्रै पर्दोरैछ घामपानीकै माझमा
इन्द्रधनु खुल्दोरैछ जिन्दगीकै साँझमा
००००००००००००००००००००००००००००

छातीमाथि फुलोस्,जस्तो निर्मोहीको हाँसो
जुनी-जुनी नछुटोस्,झैं मोहिनीको पासो
जति कुँद्यो उति राम्रो पत्थरको मूर्ति
अचम्मकै हुँदोरैछ पिरतीको धर्ती ।।
००००००००००००००००००००००००००००
बाँच्नुमात्रै पर्दोरैछ घामपानीकै माझमा
इन्द्रधनु खुल्दोरैछ जिन्दगीकै साँझमा
००००००००००००००००००००००००००००