घुम्तीलाई फर्की हर्दा

नेटो मन्दिरझैं पवित्र पथमा सन्सार मेरो थियो
बग्दो कल्कल चित्तको लहरको तस्बीर प्यारो थियो।
पोल्टाभित्र वसन्तको विगतमा खेल्थें म खद्योत भै
लाग्थ्यो जीवन यो कुनै दिन कठै वैशाखको ओठझैं।१।

०००००००००००००००००००००००००००००००००००
ब्यूझेझैं स्वर-बाँसुरी हृदयको जादूसरी चुल्बुली
जे छोएपनि सुस्तरी मनमनै लाग्ने मिठो कुत्कुती।
छातीमा गुजमुज्ज भै फुलिदिने सौन्दर्यको बोटझैं
लाग्थ्यो जीवन यो कुनै दिन कठै वैशाखको ओठझैं।२।
०००००००००००००००००००००००००००००००००००
ओढी आँचल कल्पना-सदनका उद्यानमा घुम्दथें
बोकी यौवन आरती किरणले गाला दुवै चुम्दथें।
वाणीमा नित बग्दथे प्रणयका लालित्यका चोटझैं
लाग्थ्यो जीवन यो कुनै दिन कठै वैशाखको ओठझैं।३।
०००००००००००००००००००००००००००००००००००
मेरै हिर्दयमा समस्त वसुधा घुम्छिन् कि झैं लाग्दथ्यो
आँखामा मृदु-कोपिला कुसुमले बासा बवसेझैं थियो।
उम्दो यौवनको उमङ्ग रसिलो उल्लासको कोशझैं
लाग्थ्यो जीवन यो कुनै दिन कठै वैशाखको ओठझैं।५।
०००००००००००००००००००००००००००००००००००
फैलाई गरिकुञ्जका अधरमा मुस्कानको केशर
यात्रामा अघि बढ्दथे नयनका विश्वासिला किन्नर।
मानों कम्मरमा सुटुक्क रहने पर्देसको नोटझैं
लाग्थ्यो जीवन यो कुनै दिन कठै वैशाखको ओठझैं।६।
०००००००००००००००००००००००००००००००००००
आँखामा जल बर्सिएपनि थिए छातीभरी सिर्जना
धर्तीका बल गर्जिएपनि थिए आकाशमा चन्द्रमा।
जाडो छल्न लगाउने हिउँदमा आधार यो कोटझैं
लाग्थ्यो जीवन यो कुनै दिन कठै वैशाखको ओठझैं।७।
०००००००००००००००००००००००००००००००००००
सातै रङ्गकला म इन्द्रधनुका साटेर औंलासँग
पोखिन्थें मुटु पग्लिने लहरका संगीत सिन्दूरमा।
मानों दिव्यशिखा मभित्र बहँदो चम्केर खद्योतझैं
लाग्थ्यो जीवन यो कुनै दिन कठै वैशाखको ओठझैं।८।
०००००००००००००००००००००००००००००००००००
आफ्नै योग-वियोगका विगतका संसारका माझमा
पल्टेथें जब कल्पना शयनमा कल्लोलका माझमा।
त्यो झर्नामय ब्यूँझदो हृदयको माधुर्य निस्लोट भै
लाग्थ्यो जीवन यो कुनै दिन कठै वैशाखको ओठझैं।९।
०००००००००००००००००००००००००००००००००००
काँढाले जब घोच्दथे रगतका बाटा म पैल्याउँथें
बाधाले जब झेल्दथे छल गरी खाटा म कोट्याउँथें।
बाँच्ने जाँगरको अनन्त झरिलो आलोक विस्फोट भै
लाग्थ्यो जीवन यो कुनै दिन कठै वैशाखको ओठझैं।१०।
०००००००००००००००००००००००००००००००००००

आँखा-सागरका प्रवाह नुनिला कल्लोल धारा पिई

जाने दूर वसन्तका सदनमा पीयूष आभा लिई।

ती स्वप्ना सब बालुवामय बने दुर्भाग्यको गोठझैं

लाग्थ्यो जीवन यो कुनै दिन कठै वैशाखको ओठझैं।११।
०००००००००००००००००००००००००००००००००००
रचनाकाल

२०४५।२।१७